Konie natura ludzie

Koń, bez którego nie mogłaby się odbyć większość jazd na lonży. Ten „biały konik” (a właściwie siwy w hreczce) to marzenie każdej młodej amazonki. Potulny jak aniołek podczas pierwszych jazd, daje nieźle popalić w wyjazdach terenowych. Wymagający w stępie i rozbrykany w galopie. Ogniste połączenie araba z małopolakiem powoli zdobywa tytuł profesora w dziedzinie skoków przez przeszkody.

Jedyny taki koń z odmianą w kształcie serduszka na pysku. Na powyższym zdjęciu tego przesłodkiego akcentu akurat nie zobaczysz więc musisz przyjechać i przekonać się na własne oczy. Na tym wielkopolskim ciemnogniadym wałachu jeżdżą głównie instruktorzy i osoby bardzo doświadczone. Ale warto się starać i rozwijać swoje umiejętności jeździeckie by móc w przyszłości dosiąść Kasaja. Choć nie ma co się łudzić, serca Kasaja nie zdobędziesz – jego uczucia są odwiecznie i od pierwszego wejrzenia ulokowane w Doris Day. Zakochana para z Doris i Kasaja!

Klacz, która obala wszelkie stereotypy na temat „słabszej” płci żeńskiej. Łamie schematy swoim niesamowicie dominującym charakterem i potrafi przyporządkować sobie każdego faceta w stadzie. Niegdyś skoczna na ujeżdżalni, obecnie ze względu na wiek delektuje się spokojnymi wyjazdami w teren. Zdecydowanie jej hobby to jedzenie, a w tym przypadku dość trudno okiełznać jej figurę.

Alek to najczystszy koń tej stajni. Składa się na to jego pochodzenie (koń czystej krwi arabskiej) i umaszczenie. W paszporcie określone po prostu jako „siwe” jest przyczynkiem do wielu dyskusji na temat systematyki umaszczenia koni. Jednak do rzeczy: siwo-brązowe plamy doskonale maskują sklejki z błota, piach i każde inne zabrudzenie, które konie zdobywają podczas tarzania. Dzięki temu na pierwszy rzut oka wygląda zawsze na czyściutkiego. Al Capone bez zająknięcia potrafi rozwinąć zawrotne prędkości, to nasz rumak wyścigowy numer jeden!

Koń Profesor, który najbezpieczniej na świecie niesie każdego jeźdźca we wszystkich chodach. Mimo swojego niezbyt małego rozmiaru łagodnością zdobywa serca najmłodszych jeźdźców. Na ujeżdżalni potrafi jednak pokazać „kto tu rządzi” i wykorzysta każdą niepewność jeźdźca, ale po to by nauczyć. Na szacunek i oddanie jeźdźców zasłużył sobie nie tylko wiekiem, ale także wypracowanym w latach młodości poczuciem pewności i stabilności kiedy się go dosiada.

Oto niezwykle ważna osobistość, córka Małej Kasi – pierwszego konia tej stajni. Musicie wiedzieć, że jej imię zainspirowane „Królem Lwem” odzwierciedla dzikość jej duszy! W latach młodości pozrzucała ze swojego grzbietu niezliczoną liczbę jeźdźców. Na szczęście ze względu na wzrost bliski konika polskiego spadający nie lecieli zbyt długo. Nala obecnie jest na emeryturze i uzyskała status „konia na wolności”. Nie ograniczają jej żadne ogrodzenia, dzięki czemu szybko niczym lwica upoluje marchew i jabłka zostawione na progu stajni. Nala odeszła od nas i pogalopowała na wiecznie zielone łąki jesienią 2020 roku.

Nowy koń w naszej stajni miał nie być siwy i miał być klaczą, ale serce nie wybiera maści ani płci! Jako pięcioletni arabek przywędrował do nas z mazowieckiego i odtąd swoją młodzieńczą energią roznosi/nosi/ ponosi (niepotrzebne skreślić) instruktotów w terenach i bardziej doświadczone osoby na ujeżdżalni. Jako jedyny koń w stajni kuli uszy na widok człowieka i musicie wiedzieć, że nie wiąże się to z żadnym przejawem agresji! Wystawia głowę do podrapania i szczególnie warto dać się skusić na głaski zimą kiedy jego sierść przypomina mięciutki i puszysty kocyk.

Zacięcie i temperament anglika odziedziczyła po ojcu, a zrównoważenie wielkopolaka po matce. Klacz, która nigdy nie pogodziła się ze swoim umaszczeniem i ciągle stara się je zmienić na ciemniejsze. Jest jeszcze jedna opcja, może ona po prostu uwielbia być myta? Do zestawu szczotek zawsze musi być dołączona gąbka z wodą. Podczas jazdy jest bardzo czuła na pomoce, a w galopie niesie równo i delikatnie. Zupełnie jakbyś lewitował gdzieś w kosmosie – polecamy takie loty na Wenus.

Oto konik polski w niższym typie, który wprowadza w świat jeździectwa najmłodszych jeźdźców w naszej stajni. Oprowadzanie, pierwsze lonże, ale także dzikie tereny i szalone ujeżdżalnie. Jako typowy przedstawiciel swojej rasy, jest milutki i mięciutki w kłusie, ale potrafi też pokazać swój spryt i przebiegłość. Nokaut nauczył się już otwierać bramkę swojego wybiegu i doskonale rozpozna minimalną niepewność jeźdźca oraz najdelikatniejsze niezdecydowanie lub brak konsekwencji. Przy tym jest naprawdę dobrze ułożonym koniem i na placu potrafi zrobić bardzo dużo!

….a raczej cicha woda brzegi rwie! Gdy zabraknie w jej towarzystwie największej przyjaciółki Wenus to rży w niebogłosy. Nierozłączna z tych dwóch kobyłek para. Synchroniczne wyprowadzanie z boksów i wprowadzanie do stajni to konieczność, o której trzeba pamiętać przy obsłudze Ciszki. Wspaniały temperament tego konia jest uwarunkowany genetycznie – miesza się w niej krew angielska i selle francais. Ta kilkunastoletnia klacz jest wielką wielbicielką marchewek, jabłek i końskich ciasteczek. Dla chrupiącego przysmaku zrobi wszystko, bez jedzonka nie podchodź!